Час ад часу даводзіцца чуць ад беларусак і беларусаў, што беларуская мова – мёртвая. У сучаснага гараджаніна можа скласціся такое ўражанне: вакол гучыць толькі расійская мова, шыльды і ўказальнікі напісаны толькі па-расійску, супрацоўнікі дзяржаўных устаноў разам з бізнесоўцам размаўляюць толькі па-расійску. Ці не толькі? Пра тое, якія беларускамоўныя
Час ад часу даводзіцца чуць ад беларусак і беларусаў, што беларуская мова – мёртвая. У сучаснага гараджаніна можа скласціся такое ўражанне: вакол гучыць толькі расійская мова, шыльды і ўказальнікі напісаны толькі па-расійску, супрацоўнікі дзяржаўных устаноў разам з бізнесоўцам размаўляюць толькі па-расійску. Ці не толькі? Пра тое, якія беларускамоўныя лакуны можна знайсці нават зараз у беларускіх гарадах і як увогуле суіснуюць розныя мовы ў гарадской прасторы, размаўляем з антраполагам Андрэем Ваз’янавым.
Чаму мы не заўважаем беларускую мову вакол сябе?
Для чаго патрэбныя беларускамоўныя ўказальнікі?
Дзе шукаць лакуны беларускамоўнасці ў горадзе?
У якіх гарадах размаўляць на адной мове, а пішуць – на іншай?
Чым дапаможа нам прыклад украінізацыі ўкраінскіх гарадоў?
Што мусіць адбыцца, каб беларус_кі пачалі размаўляць па-беларуску?